Przez dobrych kilkanaście lat byliśmy przekonani, że  prowadzimy z instytucjami państwowymi korespondencję w sprawie jakiegoś głupiego wałka reprywatyzacyjnego. Jednak ku naszemu wielkiemu zdziwieniu instytucje uparły się, że to na co trafiliśmy to nie żaden wałek tylko... efekt prawidłowego stosowania procedur obowiązujących w instytucjach państwowych.
Skoro instytucje państwowe, w tym najwyższe organy w państwie, się przy swoim stanowisku tak upierają to nie będziemy się z nimi wykłócać. Możemy tylko złośliwie zauważyć, że takie stanowisko ma pewne implikacje wychodzące znacznie poza obręb pojedynczej nieruchomości. Pokazuje bowiem w oparciu o co ustala się w III RP prawa do terenu.
A to zmusza do innego spojrzenia na sprawę (więcej)

W Dzienniku XIV podjęliśmy ostateczne  kroki w celu sprawdzenia czy specyficzny sposób procesowania spraw związanych z nieruchomością przy ul K 53 w M może, mimo wszystko,  być  tylko nieprawidłowością   wynikającą  np z  niekompetencji czy hmm..... czasowej niedyspozycji ograniczonej liczby funkcjonariuszy państwowych.
W tym celu pokazaliśmy lokalnym instytucjom (a przy okazji tym sprawującymi nadzór nad nimi) jak  dziecinnie proste jest wykazanie, iż od ok 2009 roku  sprawy związane z rzeczoną nieruchomością nie są prowadzone w oparciu o stan faktyczny, ale w oparciu o fikcyjne okoliczności.  Jednak nie wywarło to na nikim specjalnego wrażenia.
​(linki do pism do Urzędu Miasta M , Wydziału Geodezji i Kartografii powiatu G,  PINB w G, Wydziału Architektoniczno-Budowlanego przy Starostwie G, Sądu Rejonowego w G, Prokuratury Rejonowej w G )

Wskazaliśmy też  instytucjom nadzoru (i to nie raz, ale średnio  trzy razy w kolejnych pismach)  iż nie mogą nawet udawać że nie zauważyli iż sposób procesowania spraw nie ma nic wspólnego ze stanem faktycznym. Ten ostatni jest bowiem udokumentowany w ogólnie dostępnych rejestrach cyfrowych (zarówno państwowych jak i komercyjnych), które nie są utrzymywane dla ozdoby, ale po to by z nich korzystać. Jednak to także nie zrobiło żadnego wrażenia.
(linki do korespondencji z organami nadzorującymi Urząd Miasta M; SKO w W i WSA w W,  z organami nadzorującymi wydział Geodezji i Kartografii prowadzący ewidencję gruntów; i WINGiK i GUGiK , z organami nadzorującymi instytucje odpowiedzialne za proces budowlany  WINB, Wojewody (Wydział infrastruktury),  GUNB i WSA w W, z wyższymi instancjami sądu; Sąd Okręgowy w W, Sąd Apelacyjny w W, z wyższymi instancjami prokuratury; Prokuratura Okręgowa w W, Prokuratura Regionalna, Prokuratura Krajowa  )

​Wskazaliśmy także instytucjom nadzoru, że jeżeli działają w przekonaniu iż dołączana przez nas dokumentacja, zapisy rejestrów, a nawet nagrobek na Powązkach ;-) to nie autentyki, tylko  wynik działalności jakiejś międzynarodowej mafii (bo w ignorowanej przez instytucje państwowe  dokumentacji są również dokumenty wystawiane poza granicami kraju), to powinni jak najszybciej przekazać sprawę odpowiednim służbom, a nie bawić się w domorosłych szeryfów uniemożliwiających  domniemanej "mafii" wykorzystywanie w należny sposób  nabytej w dobrej wierze nieruchomości. Jednak nikt nie skorzystał z naszej dobrej rady i najwyraźniej nikogo nie skłoniło to nawet do refleksji.
(linki do skargi na pracowników organów nadzorujących Urząd Miasta M; SKO w W i WSA w W, pracowników  organów nadzorujących wydział Geodezji i Kartografii prowadzący ewidencję gruntów; WINGiK i GUGiK , pracowników organów nadzorujących nadzorującymi instytucje odpowiedzialne za proces budowlany  WINB, Wojewody (Wydział Infrastruktury),  GUNB i WSA w W, pracowników  wyższych instancji sądu; Sądu Okręgowego w W, Sądu Apelacyjnego w W, pracowników  wyższych instancji prokuratury Prokuratury Okręgowej w W, Prokuratury Regionalnej, Prokuratury Krajowej  )

Byliśmy przez moment skonsternowani tym na jak wielki opór można napotkać  w instytucjach państwowych gdy się chce od nich wyegzekwować podążanie za dokumentacją Państwa Polskiego, zapisami rejestrów, sytuacją rzeczywiście istniejącą w terenie i obowiązującymi ustawami (bo te mimo wszystko nakazują im w sposób JAWNY wyjaśnić ich zdumiewający stosunek do dokumentów, rejestrów i akt sprawy). Oraz  jeżeli próbuje się wyegzekwować od instytucji państwowych zaprzestanie  traktowania  jakiejś fikcyjnej rzeczywistości jako podstawy dla prowadzenia sprawy. I to rzeczywistości, której jedynym przejawem obecnym w aktach sprawy  jest najczęściej  ..... stanowisko instytucji niższego szczebla. 
Wreszcie aby sprawę elegancko zakończyć przesłaliśmy lokalnym instytucjom i instytucjom bezpośredniego nadzoru podsumowanie dotychczasowej korespondencji w której podkreśliliśmy oczywiste. To znaczy że jeżeli upierają się, że  ich działanie nie   jest nieprawidłowe, to de facto potwierdzają  iż odzwierciedla ono obowiązujące je procedury (!). Jednak nie wpłynęło to w żaden sposób na na zmianę  stanowiska instytucji państwowych. 
(linki do ostatnich pism i  podsumowania korespondencji z Urzędem Miasta M , Wydziałem Geodezji i Kartografii  powiatu G,  PINB w G, Wydziałem architektoniczno-budowlanym przy Starostwie G, Sądem Rejonowym w G, Prokuraturą Rejonową w G )
(linki do ostatnich pism i  podsumowania  korespondencji z organami nadzorującymi Urząd Miasta M; SKO w W i WSA w W, z organami nadzorującymi wydział Geodezji i Kartografii prowadzący ewidencję gruntów;  WINGiK i GUGiK , z organami nadzorującymi instytucje odpowiedzialne za proces budowlany  WINB, Wojewody,  GUNB i WSA w W, z wyższymi instancjami sądu; Sądem Okręgowym w W, Sądem Apelacyjnym w W, z wyższymi instancjami prokuratury; Prokuraturą Okręgową w W, Prokuraturą Regionalną, Prokuraturą Krajową  )

​Szczerze mówiąc to cały czas nie chce nam się wierzyć, iż przez ponad dekadę nie trafiliśmy w instytucjach państwowych na nikogo, kto byłby zainteresowany jawnym wyjaśnieniem całej sprawy jako odizolowanej nieprawidłowości (a przyznajemy, że bardzo na to liczyliśmy). Jeszcze mniej wiarygodne wydaje nam się istnienie procedur, które sprawiają,  że nikt nie ma podstaw dla dopatrzenia się nieprawidłowości w prowadzeniu postępowań w oparciu o fikcyjne (nigdy nie istniejące w okresie funkcjonowania Państwa Polskiego) okoliczności najprawdopodobniej uprawdopodabniające istnienie jakiś praw Skarbu Państwa do nieruchomości, która "państwowa" mogła być co najwyżej w okresie Generalnej Guberni.   Jednak nie mamy uprawnień by  kwestionować 1000+ dokumentów wystawionych w ciągu nieco ponad dekady przez różnorakie instytucje państwowe. 
No cóż, nie da się ukryć, że organem właściwym do dyskusji o obowiązujących w instytucjach państwowych procedurach (a zwłaszcza takich, których skutkiem jest ignorowanie przez instytucje państwowe dokumentów, zapisów rejestrów, ustaw czy innych przejawów jurysdykcji Państwa Polskiego)  są najwyższe organy w Państwie.  Dajemy więc spokój lokalnym instytucjom i instytucjom bezpośredniego nadzoru.
Natomiast dyskusję z najwyższymi organami w państwie o owych  zdumiewających procedurach  podejmiemy z kolejnym Dzienniku, po tym jak sobie przeanalizujemy jak mogłyby wyglądać te domniemane  procedury, które od ponad dekady nie pozwalają instytucjom państwowym dopatrzeć się nieprawidłowości w prowadzeniu postępowań i uprawdopodabnianiu rzekomego istnienia praw Skarbu Państwa do prywatnej nieruchomości w oparciu o fikcyjne (nie istniejące w okresie funkcjonowania Państwa Polskiego) okoliczności. Mamy nadzieję, że korespondencja prowadzona w kolejnym Dzienniku pozwoli wyjaśnić skąd się wzięły te domniemane procedury,  skoro tyle instytucji poświadcza jednym głosem, że nie są one wytworem pospolitej niekompetencji i intelektualnego lenistwa garstki pracowników instytucji państwowych. ​

Dzienniki Ćwoków były prowadzone na bieżąco. Są więc trochę  chaotyczne  odzwierciedlają nasz stan wiedzy w danym momencie, łącznie ze wszystkimi wątkami, które okazały się ślepymi zaułkami oraz nieprawdopodobną dłużyzną różnych przemyśleń. Jednak jest kilka obserwacji, które zasługują na uwagę.​
​więcej:
Nawigator po Dziennikach I - XIII

Minął ponad miesiąc  od wysłania zapytań (pisma z dnia 29.05.2020)  i ..... żadna z najwyższych instytucji w Państwie nie poczuła nawet potrzeby wykazania, iż jej konsekwentnie prezentowane od ponad dekady stanowisko w sprawie nieruchomości przy ul K 53 w M ma jakiekolwiek umocowanie w okolicznościach związanych z funkcjonowaniem Państwa Polskiego.
Jesteśmy nie tyle zdumieni tym, iż nie wyciągnięto nam z kapelusza np niepodważalnego dowodu „zmartwychwstania” przedwojennych nieboszczyków z Powązek ;-). Jesteśmy zdumieni raczej tym, że najwyższe instytucje w Państwie nadal nie chcą   dopatrzeć się w całej sprawie monstrualnej dysfunkcji organów kontroli. I  nawet po pokazaniu   im,  jak  łatwo jest wykazać,  że sprawy związane z nieruchomością przy ul K 53 w M są konsekwentnie  procesowane tak  jakby  wszelkie dowody jurysdykcji Państwa Polskiego były dla tej nieruchomości  niewiążące (czyli przy założeniu iż nie jest ona częścią Państwa Polskiego). 
Trochę to dziwi, tym bardziej, że jak do tej pory jedyną ujawnioną "podstawą"  takiego działania instytucji państwowych jest to, że...  stanowi to powielenie sprzecznego  z dowodami jurysdykcji Państwa Polskiego stanowiska innej instytucji.
Nie będziemy polemizować czy rzeczywiście istnieją procedury sprawiające, że instytucje państwowe są związane nie dokumentami, rejestrami i innymi przejawami jurysdykcji Państwa Polskiego , ale sprzecznym z nimi stanowiskiem innej instytucji.
Stwierdzamy tylko iż istnienie takich procedur oznacza  iż jesteśmy dumnymi posiadaczami terytorium eksterytorialnego (czyli miejsca znajdującego się poza jurysdykcją III RP, gdzie żadne dokumenty, rejestry etc nie są wiążące). Do tego nie wykreowanego siłą niekompetencji i braku profesjonalizmu pojedynczych pracowników instytucji państwowych (co szczerze mówiąc o tej pory obstawialiśmy), ale siłą obowiązujących w instytucjach państwowych IIIRP procedur.  
Trochę nam się wydaje dziwne, że w instytucjach państwowych jakiegoś państwa mogą obowiązywać procedury podważające integralność terytorialną tego państwa. Toteż zanim w pełni przyjmiemy do wiadomości stanowisko, z którego,  jak by na to nie patrzeć,  wynika że IIIRP  może aktualnie być upstrzona terytoriami eksterytorialnymi niczym ser szwajcarski dziurami, to z czystej przyzwoitości jeszcze raz  zapytamy najwyższe instytucje w Państwie, czy rzeczywiście rozumieją co piszą. Znaczy czy serio odmawiają zaadresowania całej sprawy jako pojedynczego przejawu monstrualnej dysfunkcji organów kontroli, która sprawia, iż nie są one w stanie poradzić sobie nawet z ewidentną lokalną nieprawidłowością.
więcej Sam szczyt

O tym jak kompetencja i profesjonalizm instytucji państwowych IIIRP spowodowała wprowadzenie do obiegu prawnego 1000+ dokumentów negujących jurysdykcję Państwa Polskiego w stosunku do terenu pewnej nieruchomości. 
więcej

Odpowiedzi na ponaglenia od MSWiA, Kancelarii Premiera i KRS -> Sam szczyt - LA  CORRUPTION (weebly.com)
Odpowiedź na ponaglenie od Prokuratorii Generalnej -> Efekty specjalne - LA  CORRUPTION (weebly.com)

Prokuratoria Generalna powinna zainteresować się sprawą nieruchomości przy ul. K 53 co najmniej z 3 powodów.
1. Z racji tego, że zgodnie z art 1 ust 1  Ustawy z dnia 15 grudnia 2016 r. o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej  obowiązkiem Prokuratorii Generalnej jest dbanie o interes Państwa. Powinni więc Państwo reagować w sytuacji kiedy instytucje państwowe nie dopatrują się nieprawidłowości w   stosowaniu interpretacji prawa, która de facto sprowadza się do tego, że Skarb Państwa obrabia obywateli z nieruchomości metodą na „zmartwychwstałego” nieboszczyka.
2. Z racji tego że Prokuratoria Generalna w związku z art 4 ust 1  Ustawy z dnia 15 grudnia 2016 r. o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej przygotowuje interpretacje prawne.  Prokuratoria Generalna powinna więc być zainteresowana wykazaniem, że  interpretacja prawna pozwalająca Skarbowi Państwa na obrabianie obywateli z nieruchomości metodą na „zmartwychwstałego” nieboszczyka to jednak nie od nich.
3. Z racji tego, ze zgodnie z art 43 Ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym  są Prokuratoria Generalna  odpowiada za przechowywanie informacji o mieniu  Skarbu Państwa. Powinna się więc zainteresować się sytuacją , która niewątpliwie podważa wiarygodność tych informacji oraz zdolność instytucji państwowych do wychwycenia najbardziej ewidentnych błędów w takich informacjach.
To, że Prokuratoria Generalna okazała się jak do tej pory niekooperująca wytłumaczyć możemy jedynie tym, że wysuwaliśmy zbyt skromne żądania odnośnie zadośćuczynienia od Skarbu państwa za 10 lat niesamowitych przygód w krainie instytucjonalnego analfabetyzmu cyfrowego. Postaramy się więc nadrobić ten błąd. (więcej)