Ciagle nie możemy uwierzyc jeszcze we wczorajsze przesłuchanie w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego w którym uczestniczylismy jako światkowie.
Prawdziwym   gwoździem programu była pierwsza właścicielka lokalu nr 3 (patrz cud 5). Po pierwsze dlatego że cierpiała na interesujący przypadek wybiórczej amnezji (nie pamiętała wydarzeń z roku 2009, za to świetnie z roku 1973, kiedy się urodziła ;-) Po drugie na widok dokumentów które sama kiedyś dostarczyła (a które poświadczały m. in o nieistnieniu lokalu nr 3) oswiadczyła, że... zawierają nieprawdę. Nie pamiętała niestety dlaczego dostarczyła nieprawdziwe dokumenty. Po trzecie kiedy zasugerowalismy, że dla własnego dobra powinna zacząć szukać jakichś papierów które będą podtrzymywać jej wersję rzeczywistości, powiedziała że sami możemy sobie poszukać, bo ona nie ma czasu i ochoty.   
Co ciekawe dobry inspektor nadzoru budowlanego zamiast zainteresowac się dlaczego złozyła dokumenty poświadczające nieprawde i czy poza jej słowem istnieja jakieś dokumenty poświadczajace legalne powstanie  lokalu nr 3 (i innych możliwych samowoli)- wykazał zadziwiajace zrozumienie  i powiedział coś (dokładnych słów nie pamiętamy), z czego wynikało, ze wie, iz czasami tak sie robi i nie widzi w tym nic złego. Wypada wspomnieć, że według naszej wiedzy ów lokal został sprzedany w cenie ........ apartamentu w Warszawie. Tylko 
Będąc w szoku publikujemy tylko rozdział 5 poradnika dla młodych urzedników. Zapowiedziana opowieść o naszej sąsiadce pod obiecującym tytułem roboczym 'felietonik o dobijaniu z urzędem w tle' wymaga uzupełnienia po wczorajszych i dzisiejszych wydarzeniach.

Jutro uczestniczymy w przesłuchaniach w sprawie samowoli budowlanej (patrz cud 5). W naszej opinii bez likwidacji samowoli nie da się doprowadzić budynku mieszkalnego do należnego stanu. Szczególnie w sytuacji gdy przeprowadzenie remontów usuwających zagrożenie zdrowia jest uniemożliwiane przez administracje państwową. Ponadto uznanie samowoli bardzo ułatwi dochodzenie roszczeń odszkodowawczych naszej Pani Sąsiadce  (więcej o niej w jutrzejszym wpisie). Jednak stwierdzenie samowoli może (a przynajmniej powinno) prowadzić do sprawy karnej dla urzędnika Starostwa, który poświadczył o trzech lokali mieszkalnych, nie mając jak sie zdaje, żadnego dowodu, ze jeden z lokali powstał w sposób legalny, czy tez że w ogóle istnieje. 
No cóż PINB, który prowadzi sprawę jest mianowany przez Starostę. Wije się więc jak piskorz, żeby niczego nie zauważyć. Przyjmujemy zakłady czy mu się to uda.  W końcu poarafrazując panią M żyjemy, jak się zdaje, w strefie cudotwórstwa. 

Dzisiaj w Donosach Rozdział IV Poradnika dla młodych urzędników -Metoda na spławianie upierdliwego petenta na "niejarzenie" ilustrowana korespondencją z  Pełnomocnikiem Rządu do Spraw Opracowania Programu Zapobiegania Nieprawidłowościom w Instytucjach Publicznych.  czytaj dalej.

Stopniowo się aklimatyzujemy w nowym miejscu i kac moralny powoli (z naciskiem na powoli) ustępuje. mamy nadzieję, że wkrótce odzyskamy nasze poczucie humoru. Przynajmniej częściowo.Dzisiaj przedstawiamy   Kandydata nr 4 na Rycerza rekomendacja była pisana prawie miesiąc temu. Właściwie powinna zostać uzupełniona o ostatnie wypociny przy których czytaniu szczeki nam opadły, ale planujemy uzupełnianie rekomendacji hurtowo gdy odzyskamy energię i podniesiemy nasze szczeki po odebraniu kolejnej partii pism.

Kandydat nr 4 na Rycerza Używanego Kalesona czyli Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Opracowania Programu Zapobiegania Nieprawidłowościom w Instytucjach Publicznych pod wodzą Julii Pitery.
Barokowa nazwa i ambitne zadanie. Tylko czy oby na pewno zamiary są liczone podług możliwości? Przekracza naszą wyobraźnię jak zespół,  który nie potrafił podjąć żadnych działań po otrzymaniu 3 wniosków dowodowych dobrze dokumentujących co najmniej (tzn w najlepszym wypadku) systemowe nieprawidłowości w działaniu struktur administracji państwowej - może brać się za opracowanie programu do walki z nieprawidłowościami.
  czytaj dalej.

Rozpoczęliśmy przygotowania do złożenia pozwu przeciwko państwu polskiemu. Widzimy to jako ostatnia możliwość rozliczenia ludzi, którzy podjęli wymierzone w nas działania których kulminacją było zmuszenie nas do opuszczenia domu. 
W każdym przedprocesowym wezwaniu do pokrycia strat postanowiliśmy zawrzeć wezwanie do zabezpieczenia majątku osobistego funkcjonariuszy państwowych, których działania doprowadziły do obecnej sytuacji, na poczet roszczeń odszkodowawczych. Uważamy za absolutnie nieakceptowalne pokrywanie strat wynikłych ze świadomie bezprawnych działań z naszych podatków. Nie spełnia to prewencyjnej roli, a samo pokrycie rzeczywistych strat nie rozwiązuje w zasadzie niczego i nie zabezpiecza przed powtórzeniem się sytuacji. 
Wydaje się absolutnie nieprawdopodobne, aby ktokolwiek wierzył, że ma prawo np do wykorzystania posiadanej funkcji dla wymuszania utrzymywania budynku mieszkalnego w stanie zagrażającym zdrowiu i życiu. Szczególnie w sytuacji rozwijających się objawów chorobowych.


W dniu dzisiejszym publikujemy korespondencje z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego jako rozdział IV Poradnika dla młodego urzędnika. Jak wspomnieliśmy wcześniej do pisma napisane przez Ministerstwa i (niestety) kancelarię Premiera można traktować tylko jako materiał satyryczny. 

Aklimatyzujemy się powoli w nowym miejscu. Podłączono nam już internet. Ogólnie czujemy się znacznie lepiej, na tyle na ile dobrze mogą się czuć osoby właśnie wyszczute z domu przez struktury państwowe z pełnym przyzwoleniem organów odpowiedzialnych za wyegzekwowanie przestrzegania prawa i błogosławieństwem Rządu. Chcemy jednak jak najszybciej wrócić do własnego domu i zrobimy wszystko aby wyjaśnić sprawę.

W donosach na dzisiaj napisaliśmy kolejny felietonik tym razem o polowaniu na czarownice czyli zabieganiu o poparcie prowincji.

Obecnie jesteśmy w trakcie przeprowadzki do  wynajetej przestrzeni mieszkalnej poza miastem (trochę taniej). Na dniach maja nam podłączyć internet, wtedy wznowimy regularne wpisy. 

Ostatnie dni były absolutnym koszmarem z punktu widzenia zdrowotnego. Liczymy, ze przeprowadzka postawi nas na nogi.

Własnie wróciliśmy z pogotowia po ataku astmy oskrzelowej o trzeciej nad ranem. Podjęliśmy decyzje o opuszczeniu domu. jesteśmy zmuszeni zawiesić wpisy do czasu aż znajdziemy zastępcze lokum.
Podziękowania za przyzwolenie na wyszczucie nas z domu dla Premiera i członków jego rządu, prokuratury, sądownictwa i innych którzy byli wielokrotnie informowani o sprawie.

Odcinek 20 czyli pani Mieciunia z sąsiedzką wizytą     
Mecenas Motyliński był szarą eminencją. Bycie szarą eminencja oznaczało, że miał na wszystkich haki. Natomiast haki na mecenasa Motylińskiego miała pani Mieciunia. Na skutek różnych okoliczności, pani Mieciunia dysponowała swobodnym wstępem do rezydencji mecenasa Motylińskiego o każdej porze dnia i nocy, który to dostęp mogła uzyskać przy pomocy posiadanych kluczy. 
Tak więc tego poranka, punktualnie o godzinie 6 rano, pani Mieciunia przecisnęła się przez dziurę w płocie dzielącym jej rezydencję od rezydencji mecenasa Motylińskiego. Podeszła do głównych drzwi i wyciągnęła z kieszeni karteczkę na której zapisany był kod rozbrajający alarm rezydencji mecenasa Motylińskiego (razem z PIN-ami do kart kredytowych mecenasa Motylińskiego i kodem do sejfu mecenasa Motylińskiego).  
  czytaj dalej.