Na możliwość lekceważenia zapisów ksiąg wieczystych przez sądownictwo administracyjne wskazuje wyrok wojewódzkiego sądu administracyjnego, od którego odwołanie rozpatrywało NSA w sprawie w pkt 1. Wyrok ten został wydany pomimo iż strony sprawy zostały ustalone w sposób sprzeczny z zapisami ksiąg wieczystych. Jednak najwyraźniej nie było to na tyle poważne przewinienie w oczach sędziów, aby sprawę wyjaśnić przed wydaniem wyroku. Teoretycznie nie powinno tak się stać. Jednak najwyraźniej teoria sobie, a praktyka sobie....
W ten właśnie sposób wyprodukowano  kolejny dokument pośrednio wskazujący na inny stan własnościowy niż ten ujawniony w księgach wieczystych. Czy NSA akceptuje takie praktyki?

do: Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego
W nawiązaniu do przesłanego wezwania do zaprzestania naruszania prawa przesyłam sygnaturę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13.06.2012 - sygn. VII SA/Wa 586/12, który również został podjęty pomimo iż strony sprawy zostały zmienione przez Wojewodę Mazowieckiego w sposób sprzeczny z zapisami ksiąg wieczystych bez podania powodów.
Fakt, że sprawa została przeprocesowana wskazuje na to, że nie respektowanie zapisów ksiąg wieczystych w ramach sądownictwa administracyjnego może nie być sprawą incydentalną.
Sugeruję rozważenie usunięcia tego wyroku w oparciu o prawo karne szczególnie w  świetle innych nieprawidłowości obecnych w aktach sprawy w oparciu o które wyrok został wydany.

z poważaniem
***** (29-04-2014)

Właściwie to z Ministerstwem Sprawiedliwości o wiarygodności ksiąg wieczystych jeszcze nie korespondowaliśmy. A chyba warto by było z kilku powodów. Po pierwsze elektroniczne księgi wieczyste znajdują się na stronach internetowych Ministerstwa Sprawiedliwości. Chyba więc Ministerstwo powinno mieć rozeznanie w zakresie ich wiarygodności. Po drugie (podając za wikipedią) Minister Sprawiedliwości "jest właściwy w sprawach sądownictwa w zakresie spraw niezastrzeżonych odrębnymi przepisami do kompetencji innych organów państwowych i z uwzględnieniem zasady niezawisłości sędziowskiej." Z tego wynika, że powinien wiedzieć z jaka pieczołowitością sądy polskie podchodzą do spraw związanych z księgami wieczystymi. Po trzecie (znowu podając za wikipedią) Minister Sprawiedliwości jest członkiem Krajowej Rady Sądownictwa - organu wśród którego 25 członków znajdują się Prezesa Sądu Najwyższego, Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz 15 innych sędziów. Trudno więc uwierzyć, że jako członek tego szanownego gremium nie ma informacji o tym czy księgi wieczyste prowadzone na terenie RP są wiarygodne, czy nie.  Postanowiliśmy więc ustalić czy informacje o możliwości utraty ich wiarygodności zbulwersują Ministerstwo i skłonią do bliższego przyjrzenia się sprawie


Szanowni Państwo,
Przesyłamy skan pisma Wojewody Mazowieckiego sygn.SPN.VI.7722/KM/05385/07  w którym Wojewoda Mazowiecki poświadczył o utracie wiarygodności przez dział I-O ksiąg wieczystych. Jak rozumiemy według oświadczenia Wojewody Mazowieckiego rękojmia wiarygodności cieszy się dział II.
Należy wskazać, że prowadzenie ksiąg wieczystych w których opis nieruchomości dla której prowadzona jest księga jest niewiarygodny mija się z celem, toteż oświadczenie Wojewody Mazowieckiego (przy założeniu domniemania wiarygodności dokumentów państwowych w tym pisma sygn.SPN.VI.7722/KM/05385/07) można uznać za równoznaczne z poświadczeniem o wadliwości ksiąg wieczystych, których elektroniczna wersja znajduje się na stronach Ministerstwa Sprawiedliwości.
Jeżeli w rozumieniu Ministerstwa Sprawiedliwości poświadczenie Wojewody Mazowieckiego o utracie wiarygodności działu I-O ksiąg wieczystych jest nieprawdziwe jest zobowiązany do podjęcia należnych działań w celu wyjaśnienia sprawy i sprawdzenia czy Wojewoda Mazowiecki działając przy założeniu braku wiarygodności ksiąg wieczystych, których elektroniczna wersja znajduje się na stronach Ministerstwa Sprawiedliwości nie wystawiał dokumentów kwestionujących wiarygodność ich zapisów .

z poważaniem
milanleaks.pl (29=04-2014)

Od szeregu miesięcy usiłujemy wyjaśnić jak mogło dojść do wystawienia przez Prokuraturę Rejonowa poświadczenia o tym, że właściciel nieruchomości (według zapisów księgi wieczystej) "nie posiada żadnego majątku". Chodzi o osobę, która w/g znanych nam ksiąg wieczystych jest właścicielem części "ćwoczego domku" (panią Sąsiadkę). Prokuratura twierdzi, że nie zaszła żadna pomyłka i stan prawny ustalono na podstawie oświadczenia Pani Sąsiadki, co oznacza, że uznano je za bardziej wiarygodne niż  zapisy KW. Sprawa przyjęła nieoczekiwany obrót, bowiem osoba, która według dokumentu wystawionego przez Prokuraturę "nie ma żadnego majątku" sprzedaje właśnie mieszkanie, które posiada według zapisów znanych nam ksiąg wieczystych. I nie odnieśliśmy wrażenia aby zarówno agent nieruchomości czy kupujący mieli jakiekolwiek wątpliwości co do tego że pani Sąsiadka rzeczywiście jest właścicielka tego co sprzedaje.
Mamy nieodparte wrażenie, że poświadczenie sprzeczne z zapisami ksiąg wieczystych miało wpływ na przebieg sprawy w której zostało wystawione. Z opisu stanu prawnego nieruchomości nie wynikało bowiem w żaden sposób, że pomieszczenie do którego się włamano było wyłączną własnością ofiary, co niewątpliwie miało wpływ na ocenę szkodliwości czynu i uwolnienie sprawcy.

do Prokuratura Generalna
W ślad za poprzednią sygnalizacją  wskazującą na możliwość istnienia poważnych nieprawidłowości w funkcjonowaniu struktur wymiaru sprawiedliwości w zakresie poszanowania rękojmi ksiąg wieczystych i prawa własności przesyłam kolejne  informacje w tej sprawie.
Wskazuję sygnaturę postępowania prowadzonego przez Prokuraturę Rejonową w Grodzisku Mazowieckim 2 Ds 704/12 ze szczególnym uwzględnieniem kończącego postępowanie wniosku o warunkowe umorzenie postępowania karnego w którym Prokuratura Rejonowa w G*** poświadczyła fakt nie posiadania żadnego majątku przez domniemanego sprawcę naruszenia miru domowego. Poświadczenie to było sprzeczne z zapisami ksiąg wieczystych (co było udokumentowane w aktach sprawy) i według wyjaśnień udzielonych przez Prokuraturę Rejonową w G*** jego podstawą było oświadczenie złożone przez domniemanego sprawcę.
W mojej opinii podważenie w ten sposób wiarygodności ksiąg wieczystych miało znaczenie dla uniewinnienia sprawcy pomimo iż na skutek jego działalności powstały znaczne szkody materialne.
Należy wskazać iż wydaje się wysoce nieprawdopodobne aby wspomniane poświadczenie mogło zostać złożone w dobrej wierze, bowiem w chwili obecnej "nie posiadający żadnego majątku" domniemany sprawca sprzedaje nieruchomość, której jest właścicielem (zgodnie z zapisami ksiąg wieczystych) i jego prawa własności zdają się nie budzić wątpliwości ani w samego sprzedającego, ani u pośrednika obrotu nieruchomościami.
Dotychczasowa postawa Prokuratury Okręgowej w X w tej sprawie nie pozwala wykluczyć, że sprawa nie poszanowania zapisów ksiąg wieczystych może być poważnym problemem w obrębie struktur prokuratorskich.

z poważaniem
**** (27-04-2014)

Wyrok którego dotyczy poniższe pismo sam w sobie był w naszej opinii skandalem, bo sąd po prostu powołując się na paragrafy, które nie miały zastosowania w sprawie uznał za nieważną umowę pomiędzy współwłaścicielami. Umowa zawierała ustalenia Kodeksu cywilnego w zakresie zarządu nieruchomością i część quad usum. Sposób użytkowania nieruchomości był widoczny gołym okiem dla każdego kto był na posesji (nowy właściciel nie mógł więc nie wiedzieć o tym, że jakieś uzgodnienia istnieją). sama treść wyroku była więc co najmniej dziwna
Jednak bladło przy szeregu innych rzeczach związanych ze sprawą. Między innymi przy opisaniu stanu prawnego pominięto ksiegę prowadzona dla części wspólnych nieruchomości - czyli tych, których umowa uznana za nieważna dotyczyła. Złożenie odwołania okazało się niemożliwe. Oficjalny powód -  nie spełnienia żądania, które zostało spełnione, co jest nawet dobrze udokumentowane w korespondencji z sądem. Rozpatrujący zażalenie sędziowie Sądu Okręgowego oczywiście niczego niestosownego nie zauważyli. W końcu stan prawny nieruchomości nie był przedmiotem zażalenia....
I to jeszcze nie wszystko w prowadzonej w innej sprawie korespondencji Sąd Rejonowy potwierdził, że nie wystawił żadnego dokumentu zmieniającego stan prawny, co było w oczywistej sprzeczności z treścią omawianego wyroku. A mówiąc dokładniej jest sprzeczne z treścią wyroku jeżeli księgi wieczyste prowadzone dla nieruchomości są wiarygodne.....

do. Prezes Sądu Najwyższego
W ślad za poprzednią sygnalizacją w sprawie możliwości istnienia poważnych nieprawidłowości z poszanowaniem zapisów ksiąg wieczystych i prawa własności przez sądownictwo polskie  przesyłam sygnaturę wyroku wydanego przez Sąd Rejonowy w G*** I Ns 253/10.
Należy wskazać, że nastąpiło tam:
1. ustalenie stanu prawnego nieruchomości w sprzeczności z zapisami ksiąg wieczystych (pominięta została księga wieczysta WA1G/0000****/5 prowadzona dla całej nieruchomości - pomimo iż sprawa dotyczyła obszaru całej nieruchomości)
2. uznanie za nieważną na podstawie przepisów o własności lokali (sic!) umowy quad usum zawartej pomiędzy współwłaścicielami władającymi nieruchomością, która zgodnie z jej ustaleniami obowiązywała następców prawnych, co również sugerowało iż nie uznał wiarygodności księgi wieczystej WA1G/0000****/5 prowadzonej dla całej nieruchomości.
Na uwagę zasługuje ponadto, że usuniecie umowy quad usum nie zostało zakwalifikowane jako zmiana stanu prawnego nieruchomości przez wice-przewodniczącą Sądu Rejonowego w G***. Co również należy uznać za zakwestionowanie istniejącego stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej WA1G/0000****/5.

z poważaniem
*** (27-04-2014)

księgi wieczyste i ostatnie wentyle
"Ostatnimi wentylami" nazwaliśmy instytucje, które powinny zareagować po otrzymaniu informacji o wystawianiu w obrębie struktur państwowych dokumentów lub podejmowaniu działań wskazujące na utratę wiarygodności  ksiąg wieczystych, lub mogących tej wiarygodności zagrozić.
Instytucje te powinny zareagować ponieważ takie działania naruszają porządek w tym zakresie, w którym jest istotny dla zadań wykonywanych przez daną instytucję i możliwości wykonywania przez nią jej ustawowych działań.  Uznaliśmy, że istnieją co najmniej cztery  instytucje dla których utrzymanie wiarygodności ksiąg wieczystych powinno być kluczowe, aczkolwiek z różnych powodów.
Pierwsza z nich to Komisja Nadzoru Finansowego. Brak wiarygodności ksiąg wieczystych oznacza krach w obszarze kredytów hipotecznych toteż  ma kluczowe znaczenie dla oceny kondycji banków. Gdyby księgi wieczyste niepostrzeżenie utraciły swoją wiarygodność, to biorąc pod uwagę zaangażowanie banków w kredyty hipoteczne - ich sytuacja byłaby kryzysowa, a Komisja Nadzoru Finansowego  delikatnie mówiąc w bardzo niekomfortowej sytuacji, bowiem jej zadaniem jest ochrona przed kryzysami w sektorze bankowym. Toteż na wszelkie informacje wskazujące na możliwość istnienia działań podważających wiarygodność ksiąg wieczystych Komisja powinna reagować energicznie. Nawet w pojedynczych przypadkach, bowiem takie przypadki mogą świadczyć o naprawdę poważnym problemie.
Druga to Rzecznik Praw Człowieka. Uszanowanie prawa własności jest jednym z podstawowych praw człowieka. Gdyby okazało się, że księgi wieczyste są niewiarygodne, to można będzie w każdej chwili zakwestionować prawo każdego do nieruchomości. A właśnie nieruchomości są często najcenniejszą własnością posiadana przez obywateli, nierzadko dorobkiem całego życia.  Państwo w którym można obywatelowi odebrać jego własność lub jej część nie jest już państwem w którym prawa obywatela są przestrzegane, lecz państwem niewolniczym. Jeżeli Rzecznik Praw Obywatela rzeczywiście ma wolę wywiązywania się ze swoich zadań, to nie może nie reagować nawet na pojedyncze przypadki wskazujące na podważanie wiarygodności zapisów ksiąg wieczystych w obrębie instytucji państwowych.  Świadczy to bowiem o poważnym problemie z przestrzeganiem podstawowych praw człowieka w państwie.
Trzecią z instytucji, która powinna szybko zareagować po otrzymaniu informacji o możliwości nie respektowania zapisów ksiąg wieczystych w obrębie instytucji państwowych jest Kancelaria Premiera.  W końcu chyba żaden Premier w cywilizowanym świece nie może sobie pozwolić na oskarżenia, ze z pełną świadomością przyzwala na naruszanie wiarygodności ksiąg wieczystych podminowując w ten sposób system bankowy i podstawy opartej na kredycie gospodarki.  Kancelaria premiera powinna chyba zdawać sonie z tego sprawę.
Czwartą instytucja jest Prokuratoria Generalna. Sytuacja w której  księgi wieczyste okazałyby się  niewiarygodne lub ich wiarygodność była podważana przez instytucje państwowe potencjalnie mogłaby prowadzić do  wygenerowania olbrzymich roszczeń odszkodowawczych. i do tego niepodważalne, bo jak można zanegować odpowiedzialność finansowa państwa za działania funkcjonariusza państwowego, który niczym magik za skinięciem czarodziejskiej różdżki wyczarowuje inny stan prawny niż ten ujawniony w księgach wieczystych.
Większość z tych instytucji od dawna wie o nie respektowaniu naszych praw i ..... najwyraźniej nie ma z tym problemu. I właśnie ta nieodpowiedzialność była ta kroplą, która skłoniła nas do napisania i opublikowania epilogu.

Procesowanie spraw związanych z "ćwoczym domkiem" w Sądzie Rejonowym przypomina latający cyrk Monty Pytona. Tony absurdu. Przez pewien czas byliśmy całkowicie zagubieni nie rozumiejąc o co chodzi. Dopiero po jakiś dwóch latach (a może nawet dłużej) zorientowaliśmy się, że Sąd Rejonowy (podobnie jak wszystkiej inne instytucje) wije się jakby nie mógł przeprocesować żadnej ze spraw w sposób potwierdzający stan prawny ujawniony w księgach wieczystych, a zarazem nie mógł nas o tym oficjalnie poinformować. Efekt końcowy takiego postępowania był spektakularnie tragi-komiczny, bowiem dokumenty, które dotychczas wystawiano  (np wyroki) i sposób prowadzenia spraw zdaje się nie mieć nic wspólnego z obowiązującym prawem, nawet na poziomie wtajemniczenia studenta prawa po pierwszym semestrze. Jednak instancje wyższe potwierdziły, że wszystko jest jak w sądzie być powinno. Mówiąc po prostu Sąd Okręgowy i Sąd Apelacyjny wystawiły szereg dokumentów poświadczających o nieobowiązywaniu podstawowych zapisów prawa w strukturach sądowniczych. Może  byłoby to nawet zabawne (jeżeli lubi się humor oparty na absurdzie), gdyby nie to, że na skutek tych działań nie możemy wyegzekwować naszych podstawowych praw wynikających z zapisów ksiąg wieczystych, których rękojmia była podstawą zakupu nieruchomości.

do: Prezes Sądu Najwyższego
Wezwanie do zaprzestania naruszania prawa
Po raz kolejny informuje o zdumiewających działaniach Sądu Apelacyjnego w X  i Okręgowego w X, które zdają się świadczyć o braku poszanowania dla zapisów ksiąg wieczystych w obrębie sądownictwa polskiego. Nie można wykluczyć również, że zdarzenia o których informujemy mogą wskazywać na rozpowszechnione przyzwolenie na naruszenia prawa w zakresie dotyczącym ksiąg wieczystych.
Dotychczasowe uchylanie się Sądu Najwyższego od zaadresowania sprawy zdaje się sugerować możliwość istnienia systemowego problemu w strukturach sądownictwa polskiego albo w organizacji pracy Sądu Najwyższego.
Przypominam, że sprawa dotyczy działań Sądu Apelacyjnego w X, który potwierdził, że nie dopatruje się nieprawidłowości w:
1) prowadzeniu przez Sąd Rejonowy w Grodzisku Mazowieckim  spraw w sposób nie respektujący praw wynikających z zapisów ujawnionych w księgach wieczystych.
2) uchylaniu się od jednoznacznego potwierdzenia, że znane nam numery ksiąg wieczystych (WA1G/0005****/6, WA1G/0005****/3, WA1G/0005****/0, WA1G/0000****/5) są jedynymi księgami wieczystymi prowadzonymi dla nieruchomości przy ulicy K***w M***.
Jak się zdaje tą opinię podzielają sędziowie Sądu Apelacyjnego w X i sędziowie Sądu Okręgowego w X rozpatrujący skargi związane z działaniami Sądu Rejonowego w G*** podejmowanymi w związku ze sprawami dotyczącymi nieruchomości znajdującej się przy ul. K*** w M***.
Fakt, że od prawie trzech lat Sąd Okręgowy w X i Sąd Apelacyjny w X okazały się niezdolne do usunięcia ekscesów w działaniach Sądu Rejonowego w G***  w zakresie nie poszanowania praw wynikających z zapisów ksiąg wieczystych musi budzić zaniepokojenie co zdolności sądownictwa polskiego do zagwarantowanie wiarygodności ksiąg wieczystych i poszanowanie praw wynikających z tych zapisów.
Jak wspomniane zostało powyżej Sąd Najwyższy dwukrotnie uchylił się od uporządkowania sprawy, wzbudzając tym podejrzenie, że nie chodzi tu o bezprawne działania grupy sędziów lecz o systemowe nieprawidłowości. Działanie Sądu Najwyższego musi budzić tym większe zaniepokojenie, że  nie widzę możliwości, aby zapisy znanych mi ksiąg wieczystych prowadzonych dla nieruchomości będącej przedmiotem sprawy mogły być zakwestionowane na innej drodze niż popełnienie przestępstwa przeciwko wiarygodności ksiąg wieczystych. Nie widzę też możliwości, aby świadomości tego nie mieli sędziowie, po zaznajomieniu się z przesłanymi wnioskami dowodowymi.

z poważaniem
****   (18-04-2014)

Czy Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji uważa wiarygodność ksiąg wieczystych za coś ważnego? Mamy poważne wątpliwości. Wynikają one może nie tyle z dotychczasowej korespondencji z samym Ministerstwem ile z działań Wojewody. Wojewoda jest autorem pisma w którym otwarcie przyznał, że dział I-O ksiąg wieczystych nie cieszy się domniemaniem wiarygodności (pismo tutaj). Jak wspominaliśmy już wcześniej oznacza to, że księgi wieczyste można dowolnie modyfikować zmieniając parametry nieruchomości (położenie, wielkość etc) dla których są prowadzone. Czy jest możliwe aby rozumienia rękojmi wiarygodności ksiąg wieczystych w urzędzie Wojewody było diametralnie różne od tego w Ministerstwie Administracji i Cyfryzacji? Tym bardziej, że jak wynika z korespondencji z Wojewodą opublikowanej na stronie milanleaks.pl,  to Wojewoda istotnie zdaje się nie przywiązywać wielkiej wagi do precyzyjności zapisów nie tylko w dziale I-O?
Czy jest możliwe aby Ministerstwo nie widziało nic złego w wystawianiu dokumentów sprzecznych z zapisami ujawnionymi w księgach wieczystych i nie respektowaniu praw wynikających z ich zapisów? Możemy mieć tylko nadzieje, że Wojewoda jest odosobnionym przypadkiem, który szybko zostanie naprostowany dzięki energicznym działaniom Ministerstwa?

# # #

Szanowni Państwo,
W nawiązaniu do poprzedniej sygnalizacji obywatelskiej dotyczącej decyzji Wojewody Mazowieckiego nr 67979 z dnia 14.08.2013 (przekazanie Gminie Milanówek nieruchomości znajdującej się przy ul. Zabie Oczko 1 w Milanówku ) przesyłamy wyjasnienia Wojewody Mazowieckiego, zawierające interpretację pojęcia rękojmi ksiąg wieczystych którą określić można jedynie jako egzotyczną (według Wojewody ograniczona jest jedynie do działu II księgi wieczystej - cytat "dział I księgi wieczystej w odróżnieniu od działu II nie cieszy się domniemaniem wiary publicznej").
Wskazujemy iż zastosowanie przez Wojewodę Mazowieckiego takiej wykładni może być interpretowane jako poświadczenie o utracie wiarygodności ksiąg wieczystych, bowiem zapisy działu II nie mają znaczenia jeżeli za niewiarygodne uznajemy zapisy działu I (wówczas nie wiadomo czego ujawnione prawo własności dotyczy). Wobec tego niezrozumiałe jest dlaczego nasza sygnalizacja obywatelska (kolejna z serii sygnalizacji dotyczących tego problemu) nie spowodowała dotychczas zdecydowanych działań Ministerstwa.
Wyrażamy nadzieję iż nie nalezy interpretować tego jako przyzwolenie najwyższych organów w państwie na pozbawienie wiarygodności systemu księg wieczystych ,aczkolwiek dotychczasowe działania/zaniechania Ministerstwa mogą skłaniać do takiej refleksji.  Przypominamy jednocześnie o brzmieniu art 304,par 2 kpk.

z poważaniem
milanleaks.pl (12-03-2014)

Odpowiedź Ministerstwa na nasze poprzednie pismo mocno nas zdziwiła bowiem stwierdziło ono, że informacje o niepewnym stanie własnościowym i postępowaniu prokuratorskim będący jego "refleksem czerpało z przesłanych przez nas materiałów. Niewiarygodne!! Wynika z tego, że Ministerstwo uzyskało od nas informację, której my nie mamy i to jak rozumiemy razem z materiałem dowodowym....... Pani Ministro!! Czy Pani w ogóle nad swoim Ministerstwem panuje.

do: Minister Infrastruktury i Rozwoju.
Wezwanie do zaprzestania naruszania prawa
W odpowiedzi na otrzymane pismo (sygn DB-2ej-053-23/14; L. dz.: 1047; NK 99022/14) wskazuję iż zdaje się ono świadczyć o istnieniu bardzo poważnych problemów w sposobie działania  Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju w kwestii podejścia do wiarygodności ksiąg wieczystych i wynikającego z nich prawa własności w ogóle.
Przypominam iż od ponad trzech lat Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju oraz jego poprzednicy (Ministerstwo Infrastruktury i Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej) konsekwentnie uchylają się od wyjaśnienia powodów dla których przyzwalają by podległe im organy prowadziły postępowanie w sprzeczności z zapisami ksiąg wieczystych dla nieruchomości znajdującej się przy ul. K*** w M*** tj WA1G/0005****/6, WA1G/0005****/3, WA1G/0005****/0, WA1G/0000****/5. Do chwili obecnej konsekwentnie odmawia się podania przyczyn takiego postępowania.
Wobec powyższego najwyższe zdumienie musi budzi treść  piśmie sygn DB-2ej-053-23/14; L. dz.: 1047; NK 99022/14  w którym Ministerstwo nie chcąc ujawnić źródła swojej wiedzy o rzekomo  "niepewnych stosunkach własnościowych" i postępowaniu prokuratorskim będącym "ich refleksem" przypisuje mi podanie informacji, której nie posiadam i nie podawałam.
Tym bardziej,  ze jedyne informacje, które zdają się wskazywać na możliwość istnienia jakiś dokumentów kwestionujących stan prawny nieruchomości czerpię z zachowań instytucji państwowych, które ewidentnie po 2009 roku przestały respektować moje prawa własności  bez podania ku temu przyczyn. Przykładem tego jest chociażby opisane powyżej zachowanie Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju i jego poprzedników.
Należy wskazać, że w momencie gdy powstało podejrzenie, że mogę być ofiarą przestępstwa na księgach wieczystych i nieprawidłowości w funkcjonowaniu struktur państwowych polegających na nie przestrzeganiu art 304 par 2 kpk - do Ministerstwa zostały złożone wnioski dowodowe, które nie pozostawiały żadnych wątpliwości, że nieruchomość będąca przedmiotem sprawy
1) ma konsekwentnie prowadzone księgi wieczyste, które były bez zastrzeżeń respektowane do 2009 roku.
2) była zawsze we władaniu właścicieli i ich najbliższej rodziny
3) wydzielenie lokali mieszkalnych i przypisanie do nich odpowiednich udziałów w częściach wspólnych nastąpiło w wyniku częściowego zniesienia współwłasności przez ówczesnych współwłaścicieli w 2005
4) w dokumentacji i w księgach wieczystych nie ma śladu po obecności, gminy, przymusowych lub samoistnych lokatorach ani innych okoliczności, które mogłyby stanowić zaczepienie dla kwestionowania stanu prawnego czy wiarygodności faktów ujawnionych w prowadzonych dla nieruchomości księgach wieczystych.
Wobec powyższego wydaje się wysoce nieprawdopodobne aby przyzwolenie prowadzenie spraw w sprzeczności z zapisami ksiąg wieczystych mgło być w dobrej wierze
W związku z tym  po raz kolejny wzywam do przesłania mi kserokopii dokumentów poświadczających o rzekomym postępowaniu w prokuraturze, które jest refleksem rzekomo niepewnych stosunków własnościowych. Wnoszę także o kopie całości notatek służbowych oraz korespondencji pomiędzy pracownikami Ministerstwa lub prowadzonej przez Ministerstwo z innymi instytucjami państwowymi dotyczących spraw związanych z nieruchomością znajdującą się przy ul. K*** w M***, celem weryfikacji podanych w niej faktów.
Pragnę podkreślić iż wobec konsekwencji dotychczasowego uchylania się Ministerstwa od udzielenia należnych wyjaśnień, to właśnie ono powinno być najbardziej zainteresowane dogłębnym wyjaśnieniem sprawy.

Z poważaniem
**** (18-04-2014)

Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju (i jego poprzednicy) od ponad trzech lat pozwala na prowadzenie postępowania w sprawie budynku (ćwoczego domku) w sprzeczności z zapisami ksiąg wieczystych. Nie jest jasne dlaczego. Oczywiste jest jednak, że gdyby zapisy ksiąg wieczystych były respektowane - nie byłoby podstaw do prowadzenia postępowania. Czy jest wyrazem systemowego braku poszanowania zapisów KW czy tylko bezprawnych działań grupy urzędników. Na pewno dotychczasowe, konsekwentne uchylanie się Ministerstwa od  wyjaśnienia sprawy nie nastrajają optymistycznie.
Ostatnio dostaliśmy pismo z którego wynikało, że Ministerstwo istotnie posiada informacje o "niepewnym stanie własnościowym" i postępowaniu prokuratorskim będącym jego "refleksem".  Może więc przyczyną trwającego od trzech lat przyzwolenie na procesowanie spraw w ewidentnej sprzeczności z księgami wieczystymi sa jednak zlokalizowane nieprawidłowości?


do Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju
W odniesieniu do treści pisma BP-2ml-053-7(3)/13; E: 80729/13; L.Dz.1785, 1821 z dnia 10.09.2013 podpisanego z upoważnienia Ministra Transportu,Budownictwa i Gospodarki Morskiej przez Podsekretarza Stanu Piotra Stycznia:
1. Wnoszę o przesłanie kopii dokumentów na podstawie których w sprawie BP-2ml-053-7(3)/13; E: 80729/13; L.Dz.1785, 1821 ustalono iż "stan prawny nieruchomości przy ul. Krasińskiego 53 w Milanówku był lub jest przedmiotem spornych roszczeń, których refleksem są postępowania karne - przygotowawcze prowadzone przez jednostki prokuratury" (cytat pochodzi z pisma datowanego na 10.09.2013 podpisanego z upoważnienia Ministra Transportu,Budownictwa i Gospodarki Morskiej przez Podsekretarza Stanu Piotra Stycznia.
2. Wnoszę o podanie sygnatury/sygnatur wymienionych w piśmie postępowań karnych - przygotowawczych prowadzone przez jednostki prokuratury będących refleksem spornych roszczeń odnośnie stanu prawnego nieruchomości przy ul. Krasińskiego 53 w Milanówku (nie zostałam o takich postępowaniach przez żadną instytucje poinformowana)
3. Wnoszę o podanie numerów ksiąg wieczystych na podstawie których ustalono iż budynek przy ul. Krasińskiego 53 jest budynkiem jednorodzinnym (przypominam iz od ponad 3 lat Ministerstwo poświadcza o prawidłowości działań organów nadzoru budowlanego traktujących budynek jako budynek jednorodzinny wbrew zapisom znanych mi ksiąg wieczystych prowadzonych dla tej nieruchomości.
Informuje jednocześnie iż w przypadku gdyby Ministerstwo rzeczywiście było w posiadaniu takich dokumentów znajduje się ono najprawdopodobniej w posiadaniu dowodów popełnienia przestępstwa (niewykluczone iż z współudziałem funkcjonariuszy państwowych) przeciwko wiarygodności ksiąg wieczystych a zatem niezwłocznie powinno wywiązać się z obowiązków o których mowa w art 304, par kpk.

z poważaniem
**** (16-03-2014)

O wiarygodność ksiąg wieczystych postanowiliśmy jeszcze popytać w niektórych ministerstwach. jak by na to nie patrzeć to ministerstwa są częścią administracji rządowej RP  a stojący na ich czele ministrowie  są częścią rządu. A kto jak kto ale rząd powinien wiedzieć czy księgi wieczyste prowadzone w polskich sądach dla nieruchomości znajdujących się w kraju są wiarygodne.
W końcu utrata  wiarygodności przez księgi wieczyste wieczystych to w praktyce kryzys finansowy czego świadomość niewątpliwie ma (a przynajmniej powinien mieć) każdy członek rządu. Kto jak kto ale rząd o administracja rządowa powinni strzec więc wiarygodności ksiąg wieczystych jak oka w głowie.
Niestety z dotychczasowej korespondencji z administracja rządową to wcale nie wynika. Po wymianie szeregu pism nie jesteśmy wcale pewni czy nie są one dowodem przyzwolenia na ignorowanie zapisów ksiąg wieczystych w zależności od koniunkturalnych potrzeb a może nawet od czyjegoś widzi-mi-się. A stąd już tylko jeden krok do tolerowania przestępczości na księgach wieczystych i prawie własności....
Podobnie jak w przypadku sądownictwa możemy tylko wyrazić nadzieję, że trwające od kilku lat przyzwolenie na prowadzenie spraw w oczywistej sprzeczności z zapisami ksiąg wieczystych jest tylko wyrazem zlokalizowanej patologii, która zostanie natychmiastowo usunięta, a nie systemowych nieprawidłowości konserwowanych przez Rząd RP