Dzisiaj w kajeciku pani G wpis o chłopczycach - buntowniczkach bez powodu z lat 20-tych. Mamy nadzieję, że dołączone linki w kajeciku pani G dały już zarys (na razie pewnie jeszcze niewyraźny) epoki w której powstał i kwitł Milanówek. Będziemy starali się wrzucić trochę nowego materiału od czasu do czasu.

Od jutra chcemy spróbować opowiadać o Milanowskich 'cudach' w sposób bardziej uporządkowany, pomimo iż ilość materiału o skandalach maści różnej trochę nas przygniata i cały czas jeszcze zdumiewa.

Z kajecika pani G.Początek dwudziestego wieku był czasem dobrze wychowanych panien. Ubrane w sztywne gorsety, w długich sukniach spod których ledwie wystawał czubek buta czekały aż w odpowiednim czasie zjawi się odpowiedni młody czlowiek aby złożyć odpowiednią propozycję (przypieczętowaną wsunięciem na palec zaręczynowego pierścionka). Nie piły, nie paliły, nie głosowały. 
więcej.

Dzisiaj pokazujemy, jak będziemy opowiadać o epoce, która stworzyła Milanówek.
Szalone lata 20-te lata 30-te.
Lata 20-te, lata30-te były czasem gdy rodziła sie nowa epoka. Rodzila sie nie  w bólu jak to zwykle bywa lecz w rytmie charlestona, foxtrota, swingu i jazzu. 
Był to czas gdy w przeszłość odchodziła dawna kultura ziemiańska, a jej rolę przejmowały ośrodki  miejskie, które przestawały być zapleczem dla potrzeb produkcji rolnej, a stawały się ośrodkami industrialnymi. Bogacące sie miasta przyciągały coraz większe rzesze ludności oferując jej nie tylko możliwość większego zarobku, ale również życie różne od tego w zamkniętej wiejskiej społeczności. Proces ten rozpoczął sie w poprzednim stuleciu, jednak dopiero w latach 20-ch został osiągniety punkt w którym przewaga ekonomiczna miast pozwoliła narzucić ich model kulturalny reszcie kraju. 
Zmianom tym towarzyszył szybki postęp technologiczny. W tym czasie do powszechnego użytku zaczęło wchodzic szereg wynalazków (szczególnie z zakresu komunikacji), które zmieniły  samą koncepcje społeczeństwa i jednostki.

więcej. 

Itinerariusz pani K
Trzeci spacer napełnił serce pani K prawdziwą radością. Zaplanowała sobie starannie trasę na której powinno znajdować się 14 willi i nie dość, że wszystkie były to jeszcze większość z nich w idealnym stanie.
więcej

Dzisiaj kolejny spacerek pani K ulicami Milanówka. (Uwaga! materiał dla ludzi o mocnych nerwach). Jutro pani K opowie o tych nielicznych uliczkach, gdzie właściciele dbają o swoje zabytki.


Itineratiusz pani K.
Drugi spacer pani K. postanowiła odbyć po północnej stronie miasta. Zaopatrzona w menażkę,kalosze i plaster na odciski (bo trasa była dość długa) wyruszyła w kierunku miejsca,które zaznaczyła sobie na mapie wielką czerwoną kropką i napisem "Start". W punkcie start znajdowała się ponadto pierwsza z willi,które pani K.planowała obejrzeć.Kiedy pani K. zobaczyła willę od razu wiedziała,że jej spacer będzie pechowy. Willa zdecydowanie się sypała. 
 więcej

Dzisiaj wpis z kajecika pani G przypominających ludzi związanych z Milanówkiem w okresie jego świetności. Jutro reportaż z kolejnej świątecznej przechadzki pani K. 
Kochany kajeciku!
Dzisiaj napisać chcę o kolejnej słynnej postaci związanej z Milanówkiem. Jest nią Stanisław Gruszczyński, tenor operowy, którego talent porównywalny był z Janem Kiepurą i genialny samouk. Historia życia Stanislawa Gruszczyńskiego przypomina mi trochę historię Kopciuszka, tyle że nie kończy się dlugim i szczęśliwym życiem.  
więcej.

Dzisiaj pierwszy spacer pani K po Milanówku. Zdjęcia nie są doskonałe, ale oddają atmosferę tego miejsca.

W świąteczny poranek pani K. wyruszyła na spacer szlakiem zabytkowych willi. Wysiadła z pociągu i skierowała się w kierunku południowej strony miasta,gdzie starannie zaplanowała sobie trasę spaceru po pewnej ulicy na której znajdować się miało 13 willi wpisanych do Rejestru Zabytków. Uzbrojona w aparat fotograficzny podreptała wypatrując starych willi. 
Pierwszego obiektu długo nie udało się jej zlokalizować. Mimo iż wpatrywała się intensywnie nie spostrzegła nic co wyglądało na willę Andzin pochodzącą z roku 1893. Wreszcie kiedy już prawie straciła nadzieję spostrzegła drózkę prowadzącą między budynkami,na "zaplecze" ulicy gdzie znajdowała się poszukiwana willa. Pani K. lokalizacja ta wydała się nieco dziwna,ale wycelowała obiektyw w willę,aby utrwalić odpadający z niej tynk.  

więcej.

Sprawozdanie z posiedzenia Kapituły.
Na posiedzenie Kapituły udaliśmy się, zeby poprosić o amnestię. Tydzień czasu dany nam przez Frayera na uporządkowanie strony dobiegł końca, udało nam uporządkować zdecydowaną większość,wlaściwie jakieś 95%,więc mozna powiedzieć, że prawie zadanie wykonaliśmy.  
Problem wy tym,że podejrzewalismy iż Frajer będzie odmiennego zdania. Dla Frajera 95% i 100% to były dwie zupełnie różne sprawy. Co więcej podejrzewaliśmy że dla Frajera czymś zupełnie różnym byłoby także 99,9% i 100%.Tymczasem posiedzenie Kapituły okazało się cieszyć nadzwyczaj niską frekfencją. Poza nami pojawiły się jedynie dwie archiwistki pani G i pani K. Nie było Frajera, pani M,pani E, ani Mieciuni (nawiasem mówiąc Mieciuni nie widzielismy już od dobrych kilku miesięcy)
.czytaj dalej. 

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia oraz Nowego Roku chcemy życzyć wszystkim bohaterom naszej opowieści wszystkiego najlepszego. 
Przede wszystkim wszystkiego najlepszego chcemy życzyć urzędnikom, którzy blokowali nam remonty domu doprowadzając do uszczerbku na zdrowiu. Życzymy im aby z entuzjazmem przyjeli nasz pomysł wyjasnienia wszystkich nieprawidłowości nie tylko w zakresie naszej willi, ale też pozostałych trzystu zabytkowych willi w okolicy.
Wszystkiego najlepszego życzymy Panu Premierowi, a w szczególności aby był jednak w nadchodzącym roku 2012 wymusić przestrzeganie prawa przez lokalnych urzędników, co w  naszej opinii w roku 2011 niespecjalnie mu wychodziło.  
Wszystkiego najlepszego chcemy życzyć Pani Sąsiadce,mając nadzieję że nadchodzący Nowy Rok oraz prokuratura przyniosą rozwiązanie zagadki jej zadziwiającego zakupu i zadziwiających działań, które po jego dokonaniu podjęła.
Wszystkiego najlepszego życzymy Staremu Letnisku i wszystkim jego zabytkowym willom popadającym w ruinę, mając nadzieję, że w nadchodzącym roku  2012 uda się nam coś zrobić aby proces ten odwrócić i przywrócić temu miejscu świetność jaką miało w latach 20-tych i30-tych  XX wieku.
Na końcu wszystkiego najlepszego życzymy Kapitule Wielkiego Kalesona w osobach  Frayera, Mieciuni oraz pani M i jej archiwistek. Mamy nadzieję, że uda im jak to mawia Mieciunia "się nie urobić,ale swoje zrobić". 
Wesołych Świąt  i Szczęśliwego Nowego Roku.    

O milanowskich willach. Pod koniec swojej złotej ery (1939) Milanówek był zespołem ponad 300 willi letniskowych położonych na dużych parcelach porośniętych starodrzewiem. Zabudowa była zróżnicowana. Od dużych kompleksów willowych i pensjonatów (np. Matulinek, Waleria, Perełka, Jolancin), do znacznie mniejszych murowanych i drewnianych obiektów. Potem Stare letnisko przeszło przez kilka okresów intensywnego niszczenia. Willi nie uchroniło nawet wpisanie ich na listę zabytków. czytaj dalej.

Pani K w swoim itinerariuszu usiłuje się dowiedziec czegoś o atrakcjach Milanówka.Z wypiekami na twarzy oczekiwałam rozpoczęcia moich poszukiwań. Jeszcze poprzedniego dnia przygotowałam sobie mapy,notatnik i menażkę (menażka może nie była do końca potrzebna, ale wolałam mieć ją pod ręką) i wzięłam się do dzieła.Postanowiłam, że poszukiwania prowadzić bedę w 4 kategoriach czyli wrażenie ogólne, atrakcje,gastronomia i baza noclegowa. Dla turysty jak wiadomo są to rzeczy najważniejsze,a bez turysty nie ma rewitalizacji. Z drugiej strony bez rewitalizacji nie ma też turysty, co wskazuje że w temacie tyrysty i rewitalizacji występuje klasyczny dylemat "co powinno być pierwsze jajko czy kura".
 (czytaj dalej)